Leciał blisko ziemi, zmęczony i senny. W końcu wylądował, złożył skrzydła i rozglądnął się po terenie. Na horyzoncie nie zauważył żadnej istoty. Rozluźnił się trochę, wiedząc, że nic mu nie zagraża. Usiadł nad jednym z rozłożystych drzew wpatrując się w niedalekie góry, po czym po chwili zasnął.

Po długim locie postanowiła zatrzymać się nad jeziorem. Miejsce niczym się nie wyróżniało, ale ona już nie miała ochoty lecieć. Wylądowała przy wodzie, po czym napiła się. W oddali widziała dwa inne smoki, ale nie zwracała na nie szczególnej uwagi. Położyła się na brzegu i patrzyła w wodę.

Szybując po nocnym niebie napotkał jezioro. Obniżył lot aby wylądować w zalanej wodą trawie. Woda pluskala za kazdym jego krokiem. Doszedl do wiekszej od niego lodowej smoczycy, usiadl blisko niej nieco zdenerwowany, jego ogon mimowolnie zaczal sie krecic a skrzydla przywarly sztywno do ciala. Obnizyl nieco leb, po czym cieplym i optymistycznym glosem sie przywital.
- Hej, dlaczego siedzisz sama, zamiast dolaczyc do tamtych? - jego slepia taksowaly ja od gory do dolu. Sadzil, ze wladcy klanow sa jak inne smoki, jednakze wygladalo na to, ze byli wieksi i znacznie bardziej doswiadczeni. Owinal ogon wokol lapy chcac ukazac uleglosc, po czym niepewnie podniosl na nia wzrok.

Patrzyła smętnie jak na horyzoncie pojawia się kolejny smok. Teraz jezioro Ardven wyglądało jak przytułek dla bezdomnych. Uśmiechnęła się w duchu, po czym jej uwagę przyciągnęła nadchodząca do niej smoczyca. Gdy postanowiła się przedstawić, odpowiedziała.
- Witaj, na mnie mówią Skandia, miło Cię poznać. - mruknęła, po czym owinęła łapy ogonem i zapytała. - Znasz tamtego osobnika, czy przesiadujesz tu zupełnie sama? - pytając wskazała pyskiem brązowego samca, który drzemał w najlepsze na drzewie.

Na jej pysku malowało się politowanie. Opuściła nieco powieki na oczy, po czym zaproponowała.
- Skoro jesteś sama, to może zechciałabyś zwiedzić nasze tereny? - Uśmiechnęła się ciepło, po czym przycupnęła rozkładając nieco skrzydła.

Odbiła się nogami od wody, po czym rozłożyła skrzydła, aby wzbić się wyżej. Gdy dotarła na wysokość lotu Aylee ruszyła w stronę Celtii.

Słysząc głos podniosła łeb i spojrzała na obcego samca. Była nieco zdziwiona i lekko rozbawiona, zdenerwowaniem tamtego.
- Po prostu nie mam ochoty do nikogo dołączać, zwłaszcza, iż tamci nie są z mego klanu. - odpowiedziała mu.